Historia parafii

Rys historyczny

Chcąc mówić o początkach tej parafii, wypada najpierw zauważyć, że obecna Łódź była początkowo małą wsią zagubioną wśród rozległych lasów, dotąd umownie zwanych Puszczą Łódzką, że tę wioskę oficjalnie wymienia się po raz pierwszy w 1332 r. w dokumencie, w którym książę łęczycko – dobrzyński Władysław przekazał wieś Lodza biskupom kujawskim i że w tej właśnie wiosce w 1370 roku arcybiskup gnieźnieński Jarosław Bogoria Skotnicki erygował parafię p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, do której oprócz Łodzi należały okoliczne wioski – obecnie dzielnice i osiedla: Batuty, Radogoszcz, Widzew i in.
W 1423 r. król Władysław Jagiełło nadał wsi Lodza prawa miejskie i na terenie tego rolniczego wówczas miasteczka dopiero po 515 latach (od pierwszej erekcji) tzn. w 1895 r. erygowano drugą łódzką parafię p. w. Podwyższenia św. Krzyża, do której należała południowa część Lodzi. A ta właśnie część miasta była wtedy słabo zaludniona, istniały tutaj cegielnie i liczne stawy tzw. glinianki, powstałe w zagłębieniach po wybranej glinie. Stawy te (w okolicy ulic: Myśliwska i Krakusa) były latem miejscem zabaw i kąpieli dla dzieci i młodzieży z okolicznych domów. Z biegiem czasu glinianki zasypano, a teren wykorzystano pod budowę domków jednorodzinnych, potem kamienic, aż wreszcie osiedla ZUS.
Po II wojnie światowej powstały nowe osiedla: Nowe Rokicie, Kurak, os. Piastów – przybywało więc bloków mieszkalnych, a tym samym i ludzi. Kościoły parafialne obejmujące te tereny tzn. Kościół p.w. Przemienienia Pańskiego (Parafia erygowana 7 VI 1915) i kościół p.w. Św. Franciszka z Asyżu (erekcja 4 IX 1932) były coraz bardziej przepełnione, a jednocześnie dla ludzi starszych bardzo odległe, ponadto przejścia przez ruchliwe ulice stwarzały zagrożenie bezpieczeństwa dla dzieci i ludzi starszych, dlatego te najważniejsze przyczyny przemawiały za koniecznością utworzenia nowej parafii, co niebawem z Bożą pomocą, stało się faktem.
Z dniem l października 1989 roku ks. biskup ordynariusz łódzki – Władysław Ziółek erygował w Łodzi nową (47. z kolei) parafię p.w. Św. Łukasza Ewangelisty, na terenie uzyskanym z części następujących parafii: Św. Franciszka z Asyżu, Przemienienia Pańskiego i Matki Boskiej Anielskiej. One właśnie i najmłodsza z 1996 r.) Parafia Bł. Siostry Faustyny wyznaczają obecnie granice naszej parafii wzdłuż ulic: Bednarska (strona południowa), Unicka (str. zach.), Tuszyńska (od Unickiej do Paderewskiego, str. nieparzysta), Paderewskiego (str. północna). Pabianicka (str. wsch. od Ronda Lotników Lwowskich do Bednarskiej). Parafia p.w. Św. Łukasza Ewangelisty należy do dekanatu Łódź-Ruda na terenie administracyjnej dzielnicy Łódź-Górna. Liczy około 14 000 osób, których parafialne duszpasterskie ojcostwo czyli probostwo przyjął z woli Biskupa ks. Henryk Betlej, który z oddaniem i właściwą sobie energią zabiegał nie tylko o szybkie powstanie świątyni, ale czyni to nadal o umocnienie wspólnoty parafialnej czyli Żywego Kościoła.

Łukaszowe Sprawy nr 2 z Listopada 1996 r. – opracował Tadeusz Maćkowiak

Historia parafii św. Łukasza Ewangelisty w Łodzi.

Parafia św. Łukasza Ewangelisty w Łodzi została wydzielona z części trzech parafii: św. Franciszka z Asyżu, Przemienienia Pańskiego i Matki Boskiej Anielskiej. Parafią macierzystą stała się Parafia św. Franciszka z Asyżu przy ul. Przyszkolne 2 w Łodzi, w której od 1 października 1989 r. znajdowała się kancelaria nowej parafii. 18 października 1989 r. w kościele św. Franciszka dla nowej parafii została odprawiona pierwsza Suma odpustowa ku czci św. Łukasza Ewangelisty, której przewodniczył ks. Zbigniew Zgoda. Wierni z nowej parafii mogli gromadzić się na wspólnej Mszy św. sprawowanej w tymże kościele w każdą niedzielę o godz. 18.00.
Od października 1989 r. ks. Proboszcz poszukiwał placu pod budowę przyszłego kościoła, a od świąt Bożego Narodzenia rozpoczął odwiedziny duszpasterskie swoich parafian. W czasie tzw. kolędy informował swoich nowych parafian o zamierzeniach związanych z budową ośrodka parafialnego. Wiosną 1990 r. rozpoczęto prace od ogrodzenia terenu. Zgłosiło się kilku parafian do pomocy przy betonowaniu słupków. Jakież było zdziwienie ks. Proboszcza, kiedy na drugi dzień zobaczył powyrywane z betonu słupki. Odpowiedzią na takie destrukcyjne działania pewnych ludzi było samozorganizowanie się kilkunastoosobowej grupy parafian i pełnienie całodobowych dyżurów. W prasie pojawił się cykl artykułów, w których bardzo negatywnie odnoszono się do naszej budowy oraz do budowy innych kościołów w Łodzi. W czerwcu zbudowano zadaszony ołtarz polowy i zainstalowano przed nim ławki dobrze umocowane w podłożu. Jako zakrystia służył mały barak.
17 czerwca 1990 r. ks. bp Władysław Ziółek poświęcił krzyż i plac pod budowę oraz zainaugurował odprawianie Mszy św. Rozpoczęło się regularne odprawianie Mszy św. W dni powszednie Msze św. odprawiane były o godz. 7.30 i 8.00, a w niedziele i święta o godz. 9.30, 11.00 i 18.00, w I piątki m-ca o godz. 1830. W październiku nabożeństwo różańcowe w niedziele o godz. 17.00, w dni powszednie o godz. 1830, a następnie Msza św. W dniu 30 sierpnia ks. Wojciech Anglart został mianowany wikariuszem parafii św. Łukasza Ewangelisty.
Od września 1990 roku katecheza wróciła do szkół i przedszkoli. W parafii rozpoczęło się prawdziwe życie. Zgłaszają się do służenia podczas Mszy św. ministranci, którzy służyli wcześniej w poprzednich parafiach. Chętne dziewczynki śpiewają podczas Mszy św., dzieci zgłaszają się do grupy oazowej Światło–Życie, natomiast dorośli parafianie, odpowiadając na apel ks. Proboszcza, zaczęli zgłaszać się do Kółek Różańcowych.
18 października Sumę odpustową na placu przy ołtarzu polowym odprawił ks. bp Bohdan Bejze i dokonał poświęcenia chorągwi z wizerunkiem św. Łukasza Ew., ufundowanej przez jedną z naszych rodzin.
Na początku listopada dokończono grodzenie naszej działki przeznaczonej pod budowę, postawiono szopę, aby łatwiej było w okresie zimowym gromadzić materiały oraz prowadzić prace. Wszystkie te prace zostały wykonane przez parafian. Zapłaciliśmy tylko za materiał. Zakupiliśmy 50 tys. szt. cegły.
24 grudnia przy ołtarzu polowym przygotowano szopkę i pierwszą Pasterkę odprawiono na powietrzu przy dość dużym chłodzie, ale z takim przeżyciem, jakie na pewno towarzyszyło pasterzom w Betlejem.
Ks. Proboszcz Henryk Betlej – dobry organizator – łatwo nawiązywał kontakty z ludźmi. Dzięki jego taktownym prośbom parafianie zaczęli składać ofiary pieniężne, co pozwoliło na zakupienie sprzętu liturgicznego i tego wszystkiego, co było niezbędne do normalnego funkcjonowania duchowego życia parafii. Z nastaniem chłodów jesiennych, a więc od 1 października zrezygnowano z odprawiania Mszy św. na wolnym powietrzu i przeniesiono się do sali osiedlowego Domu Kultury przy ul. Ciołkowskiego 11. Jednak przy ładnej pogodzie nadal odprawiano na placu przy ołtarzu polowym. Było to jednak bardzo niewygodne. Do każdego nabożeństwa należało montować prowizoryczny ołtarz, przynosić z zakrystii naczynia liturgiczne i inne przedmioty, jak krzyż, organy, nagłośnienie i in. Dlatego ks. Proboszcz zmienił plany i postanowił najpierw zbudować kaplicę z domem parafialnym, a na koniec – kościół.
Geodeta wytyczył plac pod budowę kościoła oraz pozostałych budynków, zaczęliśmy przygotowywać materiał do budowy: zakupiliśmy drewno, cement oraz naprawiliśmy samochód ciężarowy STAR 200 (wymiana silnika), ofiarowany przez Kurię Biskupią.
26 czerwca 1991 r. rozpoczęliśmy wykopy, z których ziemię wywoziliśmy na cmentarz w Gadce Starej, a następnie szalowaliśmy, zbroiliśmy i zalewaliśmy ławy pod fundament oraz wymurowaliśmy fundamenty kościoła. Rozpoczęliśmy prace przy ławach i budowie budynku, w którym urządziliśmy kaplicę. Do pracy na placu budowy zgłaszało się dobrowolnie od kilku do kilkunastu osób dziennie i nie było przypadku, żeby ktoś odmówił pomocy. Starsi wiekiem pracowali np. po 2 godziny dziennie, inni w zależności od zasobu sił – nawet po 10 godzin, szczególnie gdy trwało zalewanie stropów betonowych. Ks. Proboszcz H. Betlej był całymi dniami obecny na budowie i często z zakasanymi rękawami pomagał ludziom w pracy bądź siadał za kierownicę i jeździł po materiały parafialnym starem. 25 sierpnia zakończono murować fundamenty pod budynek kaplicę oraz zaszalowano i zazbrojono strop, który 31 sierpnia został zalany. Rozpoczęło się wznoszenie murów. W prace murarskie przy wznoszeniu budynku kaplicy włączył się także Ojciec ks. Proboszcza p. Edward Betlej, który jako murarz służył również fachową poradą oraz w razie nieobecności ks. proboszcza czuwał nad posuwającymi się pracami. Pracował do końca lutego 1992 r. Po uroczystości poświęcenia kaplicy 1 marca 1992 r. zaczęła się jego choroba, która w ciężkich cierpieniach zakończyła się śmiercią 9 marca 1993 r. W pogrzebie śp. Edwarda Betleja – ojca ks. Proboszcza, który odbył się w Zgierzu, uczestniczyło bardzo wielu parafian.
5 października mury budynku kaplicy zostały ukończone. Rozpoczęto szalowanie i zbrojenie stropu jako przygotowanie do zalewania betonem. Ponadto są przygotowywane fundamenty pod budynek plebanii. W te prace włącza się wielu parafian. 9 listopada został zalany strop nad I piętrem budynku kaplicy. Do pracy przyszło ponad 60 mężczyzn. Przez cały czas prac na budowie parafianki gotowały obiady dla pracujących. 21 grudnia dach budynku kaplicy został pokryty blachą. Rozpoczęto wstawiać gotowe i robione okna oraz szklić i tynkować pomieszczenie, w którym zaplanowano kaplicę o wymiarach 12 na 15 m i wysoką na 7 m. Aby kaplica była wyższa, nie zrobiono stropu nad parterem. 1 II 1992 r. rozpoczęte zostały prace wykończeniowe w kaplicy (malowanie, lastriko na posadzce, ogrzewanie elektryczne, ławki, sprzątanie). Bardzo wielu parafian ochoczo uczestniczyło w tych pracach oraz w porządkowaniu budynku przed poświęceniem.
1 III ks. bp Władysław Ziółek dokonał poświęcenia naszej kaplicy. Wreszcie mogliśmy w swoim budynku gromadzić się na modlitwie.
8 kwietnia wykonaliśmy do naszego ośrodka parafialnego przyłącze wodne, elektryczne i kanalizacyjne. W maju 1992 r. nasza Parafia otrzymała w darze z Par. Zesłania Ducha św. figurę MB Niepokalanej, polichromowaną w kolorach, rzeźbioną w drewnie w 1895 r. przez A. Mazurka, która została sprowadzona do Łodzi po wojnie z Sanktuarium w Piekarach Śląskich przez ks. kapelana wojska Włodzimierza Ławrynowicza. 8 VI zakończyliśmy prace z przyłączem gazu do naszego ośrodka parafialnego.
10 VI rozpoczęliśmy prace murarskie na budynku plebanii. 12 IX zakończyliśmy mury plebanii i rozpoczęliśmy wykonywać kanalizację, elektrykę, wodę, gaz, centralne ogrzewanie, stolarkę, dach oraz tynki. Kanalizację, wodę, centralne ogrzewanie zrobił bezinteresownie p. Andrzej Radecki, a elektrykę (również bezinteresownie) p. Jerzy Kałuża.
18 X 1992 r. ks. bp Bohdan Bejze odprawił Sumę odpustową i poświęcił w stanie surowym budynek plebanii. Trwały prace przy wykończeniu plebanii i budowie kościoła (mury, słupy-filary).
1 lipca kancelaria parafialna została przeniesiona z tymczasowego pomieszczenia na placu do budynku plebanii. 9 VII do budynku plebanii wprowadził się ks. Proboszcz, który od początku istnienia parafii mieszkał na plebanii Par. św. Franciszka. Zamieszkał tu także wikariusz ks. Wojciech Anglart, który dotychczas mieszkał w budynku Kurii Biskupiej przy cmentarzu przy ul. Rzgowskiej. 29 VIII 1993 r. rozpoczął pracę w naszej parafii drugi wikariusz ks. Bogdan Marciniak, który przyszedł do nas z Par. w Tuszyn Lesie i zamieszkał w budynku plebanii.
24 X 1993 r. uroczystość odpustowa ku czci św. Łukasza Ew. Sumę odpustową odprawił ks. prof. Andrzej Świątczak, który poświęcił tabernakulum oraz nową plebanię.
4 V 1994 r. po zimowej przerwie zostały wznowione prace przy budowie kościoła. Minęły pierwsze trzy lata. Wznoszone są mury kościoła. Zapał do pracy – początkowo bardzo duży – zaczął powoli słabnąć i w pewnym momencie trzeba było wielokrotnie apelować, aby parafianie przyszli do takiej czy innej niezbędnej pracy. W sumie jednak ofiarność pewnej grupy parafian była i jest nadal bardzo duża, co pozwoliło zaoszczędzić wiele milionów złotych i przeznaczyć na inne wydatki związane z budową. W trakcie prac przy budowie parafialnego ośrodka duszpasterskiego zdarzały się i nieprzyjemne sytuacje, jak np. żądanie, aby ks. Proboszcz nie instalował nagłośnienia na zewnątrz kaplicy, bo to nie daje ludziom spać (godz. 10.00!) Inna pani wydzwaniała często, żądając usunięcia psów, które pilnowały placu budowy, a ją denerwowały szczekaniem, gdyż zakłócały sen. Były też przypadki, że w nocy, młodzieńcy wracający z pobliskiego tzw. bilardu, wybijali butelkami szyby w oknie przy głównym ołtarzu. Ks. Proboszcz pod presją takich rozmów, postaw i telefonów zrezygnował z psów i od tego czasu zaczęły się w nocy kradzieże na terenie placu budowy kościoła.
25 III 1995 r. wznowione zostały prace na budowie kościoła.
22 X 1995 r. w uroczystość odpustową ks. abp Wł. Ziółek dokonał poświęcenia i wmurowania kamienia węgielnego oraz aktu erekcyjnego, a także poświęcił nową chorągiew, różaniec 3-częściowy i nowe ornaty.
Rok 1996. Trwają prace przy wznoszeniu murów kościoła. Wielu parafian przychodzi do pracy. 16 VII na wieży kościoła został zamontowany krzyż. Trwały intensywne prace przy dachu kościoła oraz w kościele.
18 października ukazał się pierwszy numer parafialnego miesięcznika ŁUKASZOWE SPRAWY, poświęconego – jak sam tytuł wskazuje – sprawom „parafialnej rodziny”. Zespół redakcyjny, któremu przewodniczy ks. Proboszcz Henryk Betlej, tworzą następujące osoby: Maria i Marian Budnerowie, Celina i Tadeusz Maćkowiakowie, Jadwiga Janicka, Jerzy Wiśniewski i Hanna Wtorkiewicz. Mimo, że z zewnątrz kościół nabiera już właściwego wyglądu, wewnątrz nadal trwają prace wykończeniowe.
1997 r. Po świętach Wielkanocnych zakończone zostały prace tynkarskie w kościele. Przystąpiono do malowania ścian oraz do wykonywania witraży, ogrzewania podłogowego i posadzki marmurowej. Od początku czerwca prowadzone są prace przy układaniu wężownicy do ogrzewania kościoła oraz przy posadzce w kościele. 5 września 1997 r. o godz. 15.00 czciciele Miłosierdzia Bożego z wielką radością dziękowali Panu Bogu za łaskę pierwszej modlitwy w nowym kościele. Wszyscy zgromadzeni z głębokim wzruszeniem odmówili Koronkę do Miłosierdzia Bożego i III Część Modlitwy Różańcowej. Po zakończeniu modlitw wierni wyrazili głęboką wdzięczność swemu Proboszczowi ks. Henrykowi Betlejowi – budowniczemu Domu Bożego, a wręczając kwiaty, życzyli Mu, aby Patron młodej parafii – św. Łukasz Ewangelista wstawiał się za Nim do Boga w każdej sprawie osobistej i związanej z tworzeniem kościoła duchowego oraz z upiększaniem świątyni.
W sierpniu 1997 r. odszedł z parafii ks. Bogdan Marciniak, a na Jego miejsce przyszedł ks. Maciej Łazarek oraz – jako Pomoc Duszpasterska – ks. Łukasz Szmit, który został kapelanem Domu Pomocy Społecznej i Hospicjum przy Ciołkowskiego 2
12 lutego na falach „Radia Maryja” popłynęły od Parafialnej Rodziny życzenia następującej treści: „Budowniczemu Kościoła, pierwszemu Proboszczowi młodej parafii św. Łukasza Ewangelisty w Łodzi, Księdzu Kanonikowi Henrykowi Betlejowi w XV rocznicę święceń kapłańskich – serdeczne życzenia obfitych darów Ducha Świętego, nieustannej opieki Matki Bożej Fatimskiej, a także obfitych łask Bożych, wyproszonych przez Patrona Parafii, składa wdzięczna za trud budowania i tworzenia duchowej wspólnoty – Parafialna Rodzina”. (Za sprawą J. Janickiej)
4 maja 1997. W Dzień św. Floriana podczas odpustowej uroczystości, strażacy obchodzili swoje zawodowe święto, a świątynia otrzymała drugi tytuł „ŚWIĘTEGO FLORIANA” i stała się ośrodkiem duszpasterstwa strażaków archidiecezji łódzkiej i całego województwa łódzkiego. Ks. Arcybiskup na prośbę ks. proboszcza dokonał poświęcenia obrazu, sztandaru i witraża z wyobrażeniem św. Floriana. 20 czerwca pojawiły się pierwsze ławki w naszym kościele (11 ławek ufundowała firma Ubezpieczeniowa POLONIA), pozostałe nasi parafianie. Trwają prace w przygotowaniu nowego prezbiterium, które znajduje się w budynku dawnej kaplicy.
18 października 1997. UROCZYSTOŚĆ POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA. JE Ks. Abp Wł. Ziółek poświęcił nasz kościół, sztandar Krucjaty Eucharystycznej oraz tablice pamiątkowe i udzielił młodzieży Sakramentu Bierzmowania. Ks. Prob. Henryk Betlej został podniesiony przez ks. Abpa do godności kanonika.
24 X podczas 1999 r. podczas Mszy św. odpustowej o godz. 18.00 ks. abp Władysław Ziółek udzielił młodzieży Sakramentu Bierzmowania, poświęcił ogrzewanie kościoła i ławki i dokonał konsekracji (namaszczenia) naszego Kościoła, a więc oddania tej Świątyni na wyłączną służbę Panu Bogu.
W sierpniu 2000 r. odszedł z naszej parafii ks. Wojciech Anglart i został proboszczem nowo utworzonej parafii bł. Jana XXIII na Janowie. Na miejsce ks. Wojciecha przyszedł ks. Artur Pytlak.
20 XII 2001 r. zamontowane zostały w naszym kościele nowe organy elektroniczne, które kosztowały 50 tys. zł.
25 VII 2001 r. Dzięki temu, że nasza parafianka p. Jadwiga Wasiak złożyła na naszą parafię ofiarę w wysokości ponad 100 tys. zł., rozpoczęliśmy prace przy wznoszeniu dwóch wież oraz powiększeniu kruchty naszego kościoła. W jednej wieży na dole będzie kiosk parafialny, natomiast w drugiej będą przechowywane chorągwie. 7 października zakończono budowę wieży mniejszej o wys. 13 m i kontynuowano wznoszenie murów już na wys. 9 metrów oraz wieży, która będzie miała 20 metrów wysokości. 8 X 2001 r. zostały zamontowane w naszym kościele: płaskorzeźba, wyobrażająca chrzest Chrystusa w wodach Jordanu i epitafium ku czci Jana Pawła II – ks. bp Ireneusz Pękalski poświęcił je podczas wizytacji kanonicznej parafii 18 X 2001 r. o godz. 1800.
W sierpniu 2002 r. odszedł z parafii ks. Maciej Łazarek, którego zastąpił ks. Mariusz Staszczyk. Od grudnia 2002 do sierpnia 2003 r. Ks. Staszczyk odszedł do par. św. Faustyny, a na ten czas na Jego miejsce przyszedł ks. Paweł Sobstel. a następnie ks. Staszczyk powrócił do naszej parafii, a odszedł ks. Paweł Sobstel.
W sierpniu 2004. odszedł ks. Artur Pytlak, a na Jego miejsce przyszedł ks. Marcin Targaszewski.
16 X 2004 r. ks. abp Wł. Ziółek podczas uroczystej Mszy św. z okazji 15-lecia parafii oraz odpustu ku czci św. Łukasza Ew. poświęcił Ołtarz Miłosierdzia Bożego (obraz Jezusa Miłosiernego namalowany przez artystę malarza Janusza Antosza z Krakowa), dwa tabernakula w ołtarzach bocznych, wyk. przez Jana Hejwowskiego ze Rzgowa oraz cztery zamykane konfesjonały w narożnikach kościoła, wykonane przez Mariana Bednarka ze Rzgowa.
XI 2005 r. otwarto w parafii Bibliotekę Parafialną. Wszystkie książki z różnych dziedzin otrzymaliśmy w darze. Biblioteka czynna jest w godz. pracy kancelarii od poniedz. do piątku w godz. od 10.00 do 12.00 i od 16.00 do 18.00, a w soboty od 10.00 do 12.00. Powstała również Poradnia Rodzinna, do której zapraszamy osoby, potrzebujące wsparcia, porady i pomocy w rozwiązywaniu różnych problemami.
XI 2005 r. Mury wież kościoła zostały zakończone, położono dach i zabezpieczono przed zimą. Uporządkowano teren po budowie. 17 VI 2006 r. zamontowano krzyż na dobudowanej wyższej wieży kościoła. 22 VI 2006 r. zamontowano okna w dobudowanych wieżach. 22 X 2006 r. przestawiono drzwi wejściowe do kościoła po dobudowaniu kruchty.
Od czerwca 2007 r. w kościele wykonywano profesjonalną wentylację kościoła dzięki wsparciu finansowemu naszej parafianki p. Jadwigi Wasiak. Na balkonach w barierkach zamontowano symbole religijne. Wstawione zostały drzwi do dobudowanych wież kościoła, w których będzie kiosk parafialny i pomieszczenie na chorągwie. W sierpniu 2006 r. odszedł ks. Targaszewski Marcin, a przyszedł do parafii ks. Krzysztof Majacz, który był wikariuszem do 2009 r.
21 X 2007 r. Ks. Abp Władysław Ziółek podczas uroczystości odpustowych dokonał poświęcenia wykonanych prac, a więc dobudowanych wież i kruchty kościoła, wentylacji kościoła, zamontowanych na barierkach na balkonie symboli religijnych, drzwi do kościoła (po konserwacji) oraz ufundowanej przez p. Wacławę Męcina kapliczki, do której została wstawiona figura Matki Bożej Niepokalanej z roku 1897 r. ofiarowana przez parafię Zesłania Ducha Świętego w Łodzi.
W sierpniu 2009 r. wikariuszem został ks. Stanisław Haładaj.
17 X 2009 r. Z okazji 20-lecia parafii św. Łukasza Ewangelisty oraz z racji Odpustu ku czci Patrona Parafii św. Łukasza Ew. o godz. 17.00 Ks. Abp Władysław Ziółek odprawił Uroczystą Sumę, podczas której poświęcił dwa jubileuszowe dary od parafianki p. Wacławy Męciny, która sfinansowała pozłocenie monstrancji i nowy tron pod monstrancję.
W związku z Jubileuszem 20-lecia parafii ks. Proboszcz skierował słowo do parafian.

Kochani Parafianie – Jubilaci!
20 lat mija od dnia, kiedy ks. Bp Władysław Ziółek powierzył mi organizację i budowę Ośrodka Parafialnego pw. Św. Łukasza Ewangelisty. Najpierw bardzo ucieszyłem się z tego, że sześć i pół roku po święceniach kapłańskich zostaję proboszczem parafii, ale jednocześnie czułem, że na moje barki spada ogromna odpowiedzialność budowy kościoła duchowego i materialnego. Mój zmarły przed szesnastu laty ojciec, który miał swój udział w naszej budowie, powiedział mi wtedy: „Synu, podejmij się tej budowy, bo poradzisz sobie, ale postaraj się zorganizować wokół siebie ludzi, którzy ci pomogą”. Tak też się stało. Od samego początku przychodziła ogromna rzesza parafian, kobiet i mężczyzn, którzy pomagali przy organizacji ołtarza polowego, później przy budowie kaplicy, plebanii i kościoła. Każdy, kto przychodził do pomocy wykonywał prace, jakie umiał, a więc nadzorowanie i kierowanie budową, noszenie cegły, mieszanie i wożenie zaprawy, robienie zbrojenia, szalowanie, zalewanie stropów, prostowanie gwoździ, porządkowanie terenu, gotowanie posiłków dla pracujących, pilnowanie terenu i placu budowy. Prowadziliśmy więc bardzo długo naszą budowę systemem gospodarczym na tyle, na ile to było możliwe. Z czasem tak wielu przychodziło do pomocy, że brakowało narzędzi do pracy, więc wymyślałem takie prace, aby nikt nie odszedł niezatrudniony chociaż na klika godzin. Dzięki ofiarności parafian kupowaliśmy materiał, a prace wykonywaliśmy sami.
Chciałoby się i należałoby teraz wymienić tych wszystkich, którzy pracowali przy budowie naszego Ośrodka Parafialnego, ale nie sposób tego uczynić, bo naprawdę była to bardzo wielka rzesza ludzi dobrej woli. Pozwólcie, że wspomnę chociaż dwóch śp. Jerzego Kałużę, który bezinteresownie wykonał całą elektrykę w kaplicy, plebanii i kościele; śp. Andrzeja Radeckiego, który również bezinteresownie wykonał rozprowadzenie wody, kanalizacji i centralnego ogrzewania, a w ostatnim czasie ogromnego wsparcia materialnego udzieliła nam śp. Jadwiga Wasiak. I tak dzięki ogromnemu zaangażowaniu i pomocy wielu parafian, dzięki ofiarności naszych parafian, przyjaciół i sympatyków, dzięki modlitwie rosły mury poszczególnych budynków. Radowaliśmy się i cieszyli z tego, co działo się w naszej parafii: najpierw kaplica, plebania dla księży i wreszcie kościół, w którym już od 12 lat, tj. września 1997 roku możemy się modlić. Z każdym rokiem nasza świątynia staje się bogatsza, piękniejsza, staje się prawdziwym Domem Bożym, w którym tak wiele się dzieje od samego początku, najpierw przy ołtarzu polowym, w budynku Klubu Osiedlowego, później w kaplicy i wreszcie w kościele. To tutaj od samego początku modliliśmy się, jednaliśmy się z Panem Bogiem, posilaliśmy się Jego Ciałem, przyjmowaliśmy Sakramenty. Jesteśmy Wspólnotą Parafialną, która obecnie liczy 9542 osoby. Przez te dwadzieścia lat ochrzciliśmy ponad 1540 osób, pobłogosławiliśmy 615 związkom małżeńskim. Ze smutkiem muszę powiedzieć, że 2640 osób odeszło z naszej rodziny parafialnej do Wiecznej Ojczyzny, a wśród nich wielu, którzy modlitwą, pracą i ofiarą budowali nasz kościół. Niech Pan Bóg wynagrodzi im za wszelkie dobro, jakie świadczyli w ciągu swojego ziemskiego życia.
Moi Drodzy Jubilaci–Parafianie, spoglądam wstecz na te dwadzieścia lat i na to, co się tutaj wydarzyło, obejmuję całym sercem tych Wszystkich, których Pan Bóg postawił na mojej drodze, obejmuję całym sercem dzieci, młodzież i dorosłych i modlę się gorąco za wszystkich, dziękując Panu Bogu, że razem ze mną mieliście i nadal macie udział w budowaniu i upiększaniu naszej wspaniałej, pięknej świątyni. Dziękuję Panu Bogu za wielkie świadectwo wiary, za ogromne zaangażowanie, za zatroskanie o naszą parafię. Dzięki Waszej ofiarności i poniesionym trudom następne pokolenia będą tutaj się gromadzić i tutaj wspominać w modlitwie budowniczych tego kościoła. Złotymi zgłoskami zapisaliście się w Księdze Życia. Niech Pan Bóg ma Was wszystkich w swojej opiece, niech darzy zdrowiem, radością, pomyślnością, niech będzie fundamentem, na którym będziecie budować swoje życie, swoje szczęście, niech ubogaca Wasze codzienne życie, niech będzie na co dzień drogowskazem, jak przejść przez życie, aby go nie zmarnować, aby kiedyś spotkać się z Nim w niebie. Bóg Wam zapłać i Szczęść Wam Boże!

Ks. Kan. Henryk Betlej

W dniach od 14 do 17 marca 2010 r. odbyły się w naszej parafii MISJE ŚWIETE, przygotowujące nas do godnego przyjęcia Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej. Misje Święte poprowadził ks. Kan. Andrzej Chmielewski, Proboszcz Parafii Dobroń.

18 MARCA 2010 ROKU W NASZEJ PARAFII DZIEŃ NAWIEDZENIA MATKI BOŻEJ W KOPII JEJ JASNOGÓRSKIEGO OBRAZU.
21 IV 2010 powstał w naszej parafii Krąg Biblijny, którego inicjatorem był wikariusz Ks. Stanisław Haładaj. Rozważanie Pisma św., wymiana myśli i udział w spontanicznej modlitwie zachęcił kilkanaście osób do cotygodniowych spotkań. W kwietniu 2010 r. odszedł z naszej parafii ks. Staszczyk.
28 VIII 2010 rozpoczął pracę w naszej parafii ks. Marcin Jarzenkowski, tegoroczny neoprezbiter. Nowemu księdzu wikariuszowi życzyliśmy wielu łask Bożych i owocnej pracy.
14 IX powstał z inicjatywy ks. Marcina Jarzenkowskiego Krąg Domowego Kościoła, w którym spotykają się co tydzień cztery rodziny.
6 marca 2011 r. miała miejsce Wizytacja Kanoniczna naszej parafii, którą przeprowadził Ks. Abp Władysław Ziółek Metropolita Łódzki.
1 maja 2011 r. w Niedzielę i jednocześnie Święto Miłosierdzia Bożego – w Watykanie odbyła się beatyfikacja Jana Pawła II. Jan Paweł II powiedział, że „jedynym lekarstwem na nienawiść, wojnę i ból jest „\<łaska miłosierdzia, która koi ludzkie umysły i serca>”. W tym szczególnym dniu beatyfikacji Ojca Świętego Jana Pawła II prosiliśmy Dobrego Boga o „wyobraźnię Miłosierdzia” dla nas i naszych bliskich, by wszelka niesprawiedliwość znalazła kres w blaskach Prawdy.
8 stycznia 2012 r. Figura Matki Bożej z kapliczki przed kościołem ofiarowana przez ks. kan. Jerzego Spychałę z parafii Zesłania Ducha Świętego jest z 1895 r., a więc ma 117 lat. W warunkach na zewnątrz bardzo niszczała. Zrobiliśmy więc kopię tej figurki, którą umieściliśmy już w kapliczce, natomiast oryginał figury Matki Bożej po konserwacji zostanie umieszczony w naszym kościele. Dzięki temu uchronimy od zniszczenia tę zabytkową figurę. Kapliczkę kilka lat temu, a teraz Kopię figury Matki Bożej ufundowała nasza parafianka Pani Wacława Męcina. Niech Pan Bóg stokrotnie wynagrodzi Pani Waci za ten piękny dar dla naszej parafii.
15 lipca 2012 r. w kościołach został odczytany komunikat Abpa Władysława Ziółka o nominacji bpa Marka Jędraszewskiego na nowego Arcybiskupa Metropolitę Łódzkiego.
We wtorek 31 lipca 21012 r. podczas Mszy św. o g. 10.00 nasza parafianka Renata Salamończyk – Siostra Joannita złożyła śluby wieczyste w Zgromadzeniu Matki Bożej Miłosierdzia w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach.
W niedzielę 17 lutego przybyło do naszej parafii całe Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi. O g. 10.00 ks. Bp Adam Lepa w obecności Bpa Grzegorza Rysia udzielił klerykom posługi lektoratu i akolitatu oraz dokonał poświęcenia odnowionej ściany głównej w naszym prezbiterium.
Lipiec 2013. Montaż drzwi wewnątrz kościoła tzw. wiatrołapów. Od 23 maja do 27 czerwca 2014 r. trwały prace nad mozaiką z freskiem na ścianie nad Prezbiterium. Tytuł mozaiki z freskiem: „Dzień przyjścia Syna Człowieczego”. (Dzień Pański – Paruzja). Dzień wskrzeszenia zmarłych i spotkania wszystkich z Chrystusem tronującym i sądzącym. Chrystus, Sędzia świata, w prawej ręce trzyma lilię, jako symbol czasu łaski, w lewej ręce trzyma Księgę, jako symbol Jego nauki. Matka Boża i Jan Chrzciciel po prawej i lewej stronie Chrystusa wstawiają się za grzeszną ludzkością. Aniołowie podtrzymujący nieboskłon przyszłej wieczności klęczą i, unosząc nieboskłon, pokazują koniec tego świata. Wykonanie w technice: mozaika (ceramiczna) + fresk (farby firmy KEIM) – art. plastyk Marek Kurc.
1 VII 2014 r. Odszedł z naszej parafii ks. Stanisław Haładaj i został Proboszczem parafii Chabielice, a na jego miejsce przyszedł ks. Karol Olczyk, natomiast z końcem sierpnia odszedł na Dyrektora Organizacyjnego Światowych Dni Młodzieży ks. Marcin Jarzenkowski, zaś na Jego miejsce przyszedł ks. Mirosław Marczak.
Od 15 września rozpoczęliśmy prace (położenie granitu) przy schodach wejściowych do kościoła. W związku z Jubileuszem 25-lecia naszej parafii wydaliśmy książeczkę, w której zawarliśmy dorobek naszej parafii.

25-LECIE NASZEJ PARAFII
19 października obchodziliśmy Uroczystość Jubileuszu 25-lecia naszej parafii w dniu Odpustu ku czci św. Łukasza Ewangelisty, naszego Patrona. Głównej Mszy św. o g. 13.00 przewodniczył Ks. Abp Marek Jędraszewski – Metropolita Łódzki, który dokonał poświęcenia mozaiki z freskiem, schodów granitowych do kościołała, drzwi wewnętrznych w kościele tzw. wiatriołapów oraz chorągwi z wizerunkiem św. Jana Pawła II i ze zdjęciem naszej świątyni na odwrocie. Ks. Proboszcz podziękował całej parafii za wspólne duchowe i materialne budowanie kościoła i za przeżyte wspólnie 25 lat oraz za zaangażowanie, oddanie, ofiarność i życzliwość, życząc, by Patron parafii – św. Łukasz wypraszał wszystkim żyjącym potrzebne łaski, a zmarłym łaskę zbawienia wiecznego.
Homilia ks. Abpa Marka Jędraszewskiego Metropolity Łódzkiego:
„Wielce czcigodny i drogi Ks. Kanoniku, Proboszczu, drodzy mojemu sercu Bracia w kapłaństwie, drodzy Siostry i Bracia – uczestnicy tej szczególnej uroczystości, związanej ze srebrnym jubileuszem dwudziestu pięciu lat istnienia tej parafialnej wspólnoty pw. Św. Łukasza w Łodzi, wszyscy drodzy memu sercu Siostry i Bracia!
.
(….) 25 lat temu Polska budziła się do pewnej suwerenności po latach zniewolenia. Łódź była naznaczona szczególną wrogością ówczesnych władz, które robiły wszystko, aby nie było tutaj miejsca dla Boga. I dopiero od jesieni 1989 roku nastały wreszcie takie czasy, w których ludzie tu mieszkający, pod wodzą swojego Biskupa, w sposób jednoznaczny upomnieli się o prawo Boga do istnienia w Łodzi, poprzez stworzenie nowych wspólnot parafialnych i poprzez możliwość wznoszenia tutaj pośród różnych osiedli tego wielkiego miasta (wówczas drugiego co do wielkości w Polsce), wznoszenia świątyń przeznaczonych Bogu Najwyższemu. Bo On jest pierwszy i ostatni. On Alfą i Omegą. On stwórcą wszystkiego i Panem wszelkiego istnienia.
Jakżeż głęboko tę prawdę wyraża mozaika, którą dzisiaj mam zaszczyt i głęboką radość poświęcić. Wymowny element wystroju Waszego parafialnego kościoła, wymowny, bo mówiący o Chrystusie, który przychodzi, który przychodzi jako Ostateczny Sędzia całej ludzkości i wszystkiego tego, co się dzieje, co się dokonało i co będzie jeszcze cząstką historii całej ludzkości. On jest pierwszy i ostatni i jedyny Pan i Władca Pantocrator, jak mówili o Nim Grecy, tworząc wspaniałe mozaiki umieszczane w absydach kościołów w VII, VIII i IX wieku na Wschodzie, ale także i w Rzymie. Taka mozaika dzisiaj będzie poświęcona, mówiąca właśnie o tym, kto jest pierwszy i w jaki sposób trzeba Jemu oddawać to, co Jemu należne: całe serce, wszystkie nasze siły ducha, naszą nadzieję, nasze cierpienia i nasze ofiary.
(…) Jakże dzisiaj w dwudziestopięciolecie Waszej parafii nie dziękować Bogu za Wasze, Drodzy Siostry i Bracia, i Waszego czcigodnego i drogiego Księdza Proboszcza, za Wasze dzieło wiary, dzięki któremu powstała ta piękna świątynia i ciągle w swej piękności się ubogaca. Jakże nie wysławiać Boga za Wasz trud miłości, niełatwej, bo niełatwo jest, zwłaszcza w dzisiejszym świecie, który za wszelką cenę chce żyć tak jakby Pana Boga nie było, niełatwo jest kochać Boga całym sercem ze wszystkich swoich sił i całą swoją duszą. Ale przecież to trud Waszej miłości do Boga sprawił, że jest ta świątynia, że jest coraz piękniejsza, trud miłości ofiarnej, szczodrobliwej, ale jakże wymownej.
(…) Jakżeż nie dziękować Bogu, Moi Drodzy, także za tę nadzieję dwudziestu pięciu lat trwania w tej parafialnej wspólnocie, pogłębiania jej wiedzy, budowania tego, co najważniejsze i między Bogiem, i człowiekiem, ale także między człowiekiem a człowiekiem.
(…) Jakżeż nie wiązać, Moi drodzy, duchowego życia Waszej parafii, z tym cudownym przekazem ewangelicznym św. Łukasza. Jak nie zachęcać Was do nieustannego pogłębiania miłości do Matki naszego Zbawiciela. Jak nie wzywać Was do tego, abyście w swoich potrzebach codziennych, życiowych, a przecież jest ich zawsze wiele, zawsze uciekali się do stóp naszej Matki i Królowej.
(…) Dzisiaj, kiedy przeżywamy tę wspaniałą uroczystość 25-lecia Waszej parafii, prosimy Boga, dziękując Mu za wszelkie niezliczone dary, które zsyłał na tę wspólnotę parafialną i zsyła od 25 lat, prosimy Go, abyśmy zawsze umieli wiedzieć, co musimy Mu oddawać każdej godziny, każdego dnia naszego życia”.
Od lipca 2015 r. zamieszkał w naszej parafii jako rezydent ks. senior Marian Cymerys, były proboszcz par. św. Katarzyny w Koluszkach.
Symbole Światowych Dni Młodzieży, czyli Krzyż i Ikona Matki Bożej Salus Populi Romani od 3 października 2015 r. br. peregrynują po naszej archidiecezji. W niedzielę 11 października Symbole ŚDM dotarły również do naszej parafii. O godz. 7.00 nastąpiło przywitanie. Po Mszy św., którą sprawował ks. dr Przemysław Góra, odbyła się adoracja. Podczas Mszy św. o godz. 8.30, a więc ok. g. 9.05. nastąpiło pożegnanie Symboli ŚDM. W ramach przygotowania młodzieży do ŚDM do naszej parafii przybyły od 9 do 11 kwietnia 2016 r. relikwie św. Jana Pawła II. Trwają bezpośrednie przygotowania do wizyty Ojca Świętego Franciszka na Światowych Dniach Młodzieży w Krakowie.
Spotkanie z Papieżem zostało poprzedzone Festiwalem Paradise in the city, który trwał w Łodzi od 19 do 25 lipca. W poniedziałek 18 lipca ok. g. 17.00 przyjechały do naszej parafii trzy autokary (130 młodych osób, które zostały zakwaterowane w rodzinach naszej parafii po 2, 3, 4 i 6 osób) oraz siedmiu księży z Francji, którzy zamieszkali na plebanii u ks. Proboszcza, w pokojach gościnnych i salkach, a także 56 osób z Wybrzeża Kości Słoniowej w IX LO. Organizacją pobytu młodzieży w naszej parafii i kilkunastu innych zajęła się Wspólnota Chemin Neuf.
Wizytacja kanoniczna parafii 9 X 2016 r.
W każdej parafii co 5 lat odbywa się wizytacja kanoniczna, która poprzedzona jest kontrolą przez upoważnione osoby pod względem duszpasterskim, katechetycznym, kancelaryjnym i budowlanym. Wizytacji kanonicznej, która odbyła się w naszej parafii 9 października 2016 r., dokonał Ks. Bp. Adam Lepa, który był obecny na Mszach Świętych o g. 10.00, 11.30 i 13.00. Wcześniej zwizytował kancelarię parafialną, w której obejrzał i sprawdził Księgi parafialne i podpisał je. O g. 10.00 odbyło się uroczyste powitanie Ks. Bpa. Tej Mszy św. przewodniczył Ks. Biskup, a Ks. Proboszcz Henryk Betlej złożył sprawozdanie z ostatnich 5 lat. Podczas Mszy św. o g. 1130 i 13.00 prezentowały się poszczególne zespoły parafialne. Na Mszę św. o g. 1130 przybyli ministranci i lektorzy, schola, dzieci pierwszokomunijne, Kółka Różańcowe, Czcicieli Miłosierdzia Bożego i Domowy Kościół. Na g. 13.00 przybyły i prezentowały się: Parafialna Rada Duszpasterska, Parafialna Rada Ekonomiczna, Asysta, Krąg Biblijny, Grupa Adoracji Najświętszego Sakramentu i Redakcja miesięcznika „Łukaszowe Sprawy”.
Sprawozdanie proboszcza parafii ks. kan. Henryka Betleja podczas wizytacji
Ekscelencjo, Księże Biskupie, nasz Pasterzu! Jako proboszcz tej parafii pw. Św. Łukasza Ewangelisty i Św. Floriana Męczennika, witam Cię bardzo serdecznie i gorąco w naszej wspólnocie parafialnej, która kilka dni temu, 1 października, obchodziła 27. rocznicę erygowania. Wiele przez ten czas wydarzyło się w naszych rodzinach i w naszej parafii. Parafia nasza z każdym rokiem się zmniejsza. Urząd Skarbowy, który na pewno nie zaniża liczby mieszkańców parafii, wyliczając podatek księży od mieszkających na terenie parafii, a więc nie wszystkich chodzących do kościoła i przyznających się do wiary, podaje, że obecnie na terenie naszej parafii mieszka tylko 6870 osób. Wiele osób opuściło tutejsze miejsce zamieszkania i udało się za granicę, szukając pracy. Na niedzielne Msze św., których jest 6, uczęszcza tylko niewiele ponad 1300 osób tj. niecałe 20 %, a do Komunii św. przystępuje tylko ok. 9 %, natomiast księży podczas kolędy przyjmuje mniej niż 50 %. W dni powszednie odprawiane są 3 Msze św., jedna rano i dwie wieczorem, w których uczestniczy łącznie ok. 40 -50 osób. W ciągu roku udzielamy około 70 tys. Komunii św. Są to statystyki, które bardzo niepokoją nasze serca. Troska o pozostałych naszych parafian powinna zwielokrotnić nasze modlitwy. Oczywiście podejmujemy różne działania, inicjatywy i akcje duszpasterskie, aby zachęcić naszych parafian do większej gorliwości. Organizowane są rekolekcje adwentowe i wielkopostne, misje parafialne, które miały miejsce 6 lat temu. Spowiadamy podczas każdej Mszy św. W naszej wspólnocie jest 11 grup, w których działanie angażuje się ponad 200 parafian: są to dzieci, młodzież i dorośli. Jest biblioteka parafialna, poradnia rodzinna. Rozprowadzane są czasopisma: Niedziela, Gość Niedzielny (mały i duży), Nasza Arka, Cuda i Łaski Boże, Radujmy się, Idziemy i Łukaszowe Sprawy (miesięcznik parafialny). Z czytelnictwem prasy jest bardzo źle. Łącznie rozprowadzamy tylko ok. 120 egzemplarzy. Odwiedzamy w I Piątki Miesiąca ponad 30 chorych. Co miesiąc jest Msza św. w intencji Ojca świętego Papieża Franciszka i za Ojczyznę. Moimi współpracownikami w parafii są dwaj księża wikariusze: ks. Karol Olczyk i Ks. Mirosław Marczak. Pomocą duszpasterską służy senior ks. kan. Marian Cymerys i ks. kan. Andrzej Galiński . Ponadto pracuje w katechezie siostra Krystyna Gorczyca – Urszulanka oraz dwie katechetki świeckie: Jolanta Polewczak i Katarzyna Olik. Prawie od początku istnienia naszej parafii opłacamy obiady dzieciom z naszej parafii, znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej – obecnie 11 dzieciom (koszt ok. 800 zł miesięcznie). Grupa Domowy Kościół już drugi rok prowadzi ewangelizację rodziców dzieci przystępujących do I Komunii św. Ponadto trzeci rok organizujemy w parafii spotkania formacyjne dla mężczyzn. Księże Biskupie, na wielkie uznanie, szacunek i wdzięczność zasługuje prawie 47 rodzin, które w tym roku w związku ze ŚDM i odbywającym się w Łodzi Festiwalem „Paradise in the city” przyjęły młodych ludzi w swoich mieszkaniach po 2, 4 a nawet 6 osób. 130 osób mieszkało w 47 rodzinach, a 7 księży na plebanii. Prawie 50 osób z Wybrzeża Kości Słoniowej w IX LO. To było ogromne przeżycie i wielkie świadectwo wiary dla tych rodzin i dla Gości. W okresie od ostatniej wizytacji kanonicznej zorganizowaliśmy kilka pielgrzymek zagranicznych: do Chorwacji, do Santiago de Compostella i Fatimy, do Meksyku i Matki Bożej w Guadalupe, na Sardynię i Korsykę, do Grobu św. Jana Pawła II i Włoch, a za kilka dni będziemy uczestniczyć w Narodowej Pielgrzymce do Rzymu z okazji 1050-lecia Chrztu Polski. Uczestniczyliśmy w spotkaniach w naszej Ojczyźnie z Papieżem Benedyktem XVI i Papieżem Franciszkiem oraz w pielgrzymkach krajowych do Kałkowa-Godowa, Torunia, Warszawy, Niepokalanowa i szlakiem Papieskim do Wadowic, Łagiewnik i Krakowa.

Od ostatniej wizytacji do dziś:
276 dzieci przyjęło Sakrament Chrztu św.
94 pary przyjęły Sakrament Małżeństwa
467 osób odeszło do wieczności
177 osób przyjęło Sakrament Bierzmowania
258 dzieci przystąpiło do I Komunii św.

Jeśli chodzi o sprawy materialne, to trzy lata temu Ksiądz Biskup Adam poświęcił nam po modernizacji ścianę główną w Prezbiterium. Dwa lata temu na srebrny Jubileusz 25-lecia naszej parafii zrobiliśmy mozaikę z freskiem „Dzień przyjścia Syna Człowieczego”, którą poświęcił Ks. Abp Marek Jędraszewski, Metropolita Łódzki. Przywołując rok 1989 r. powiedział m. in., że wtedy „powstała możliwość wznoszenia świątyń przeznaczonych Bogu Najwyższemu. Bo On jest pierwszy i ostatni. On Alfą i Omegą. On stwórcą wszystkiego i Panem wszelkiego istnienia. Jakżeż głęboko tę prawdę wyraża mozaika, którą dzisiaj mam zaszczyt i głęboką radość poświęcić. Wymowny element wystroju Waszego parafialnego kościoła, wymowny, bo mówiący o Chrystusie, który przychodzi, który przychodzi jako Ostateczny Sędzia całej ludzkości i wszystkiego tego, co się dzieje, co się dokonało i co będzie jeszcze cząstką historii całej ludzkości. On jest pierwszy i ostatni i jedyny Pan i Władca Pantocrator, jak mówili o Nim Grecy, tworząc wspaniale mozaiki umieszczane w absydach kościołów w VII, VIII i IX wieku na Wschodzie, ale także i w Rzymie. Taka mozaika dzisiaj będzie poświęcona, mówiąca właśnie o tym, kto jest pierwszy i w jaki sposób trzeba Jemu oddawać to, co Jemu należne: całe serce, wszystkie nasze siły ducha, naszą nadzieję, nasze cierpienia i nasze ofiary”. Ekscelencjo, Ks. Biskupie, te słowa bardzo uradowały nasze serca, ale i głęboko zapadły w nich, że Chrystus jest dla każdego z nas Alfą i Omegą – Początkiem i Końcem. Ponadto wykonaliśmy schody z granitu przed kościołem i tzw. drzwi wiatrołapy wewnątrz k0ścioła, wymieniliśmy okna w mieszkaniach księży oraz prawie we wszystkich pomieszczeniach naszego ośrodka parafialnego. Urządziliśmy nową salę parafialną dla dzieci i młodzieży, wyremontowaliśmy klatki schodowe, korytarze i pomieszczenia w piwnicy, a także garaże. Pomalowaliśmy sale parafialne na I piętrze w budynku B. Dwa lata temu, przed przyjściem obecnych kapłanów pomalowane zostały mieszkania. Ostatnio wykonane zostały dwa klęczniki i 4 taborety, wykorzystywane podczas uroczystości ślubnych. Ponadto bieżące konserwacje i naprawy związane z elektryką, domofonami, monitoringiem, nagłośnieniem, ogrzewaniem. Odpowiadając na prośby parafian, zamówione zostały i przed zimą zostaną położone na ławkach w kościele pokrowce, aby naszym wiernym było cieplej. Pozostajemy w tym momencie bez żadnych długów. Mimo że tak bardzo wiele przez ten okres udało się nam zrobić, to jednak jest jeszcze wiele prac do wykonania, które będziemy podejmować na miarę naszych możliwości. W pierwszej kolejności, o czym mówimy już od dawna, zachodzi potrzeba termomodernizacji naszego ośrodka parafialnego, a mianowicie dokończenie wymiany pozostałych okien oraz ocieplenia budynków, co zaowocuje dużymi oszczędnościami, a związku z tym z mniejszymi rachunkami za ogrzewanie. Jest także jeszcze wiele prac do wykonania wewnątrz kościoła, a także – w miarę możliwości w późniejszym terminie – wyłożenie kostką obejścia wokół kościoła. Dziękuję bardzo moim współpracownikom, księżom wikariuszom, ks. kan. Karolowi Olczykowi i ks. Mirosławowi Marczakowi, którzy z zaangażowaniem podejmują ciężar pracy duszpasterskiej oraz za pomoc duszpasterską naszemu seniorowi ks. kan. Marianowi Cymerysowi oraz ks. kan. Andrzejowi Galińskiemu z DKE. Dziękuję grupom parafialnym, wszystkim pracownikom kościelnym, dbającym o wygląd kościoła i obejścia wokół niego. Dziękuję także moim drogim Parafianom i Gościom. Księdzu Biskupowi dziękuję za wysłuchanie mojego sprawozdania i podczas następnych Mszy św. proszę o wysłuchanie prezentacji poszczególnych zespołów parafialnych, a na zakończenie Mszy św. o g. 13.00 proszę o podsumowanie tej wizytacji, o wskazówki i rady, jak mamy dalej owocnie duszpasterzować. Proszę serdecznie o udzielenie całej rodzinie parafialnej pasterskiego błogosławieństwa.
W 2016 r. dzieliliśmy 60 chrztów, 14 ślubów; 67 dzieci przystąpiło po raz pierwszy do Komunii św.; pożegnaliśmy 107 osób z naszej parafii, w tym 62 kobiety i 45 mężczyzn; odprawiliśmy ponad 1600 Mszy św., udzieliliśmy blisko 68 tys. Komunii św. Odwiedzamy co miesiąc ponad 20 chorych. Jeśli chodzi o sprawy materialne, to w minionym roku wydaliśmy ponad 230 tys. zł. Były to wydatki na bieżące utrzymanie parafii, spłatę długu, pensje i ubezpieczenie dla pracowników, podatki, ogrzewanie, oświetlenie, żarówki, zużycie wody, sprzątanie, środki czystości, cele charytatywne, wino, hostie, komunikanty, monitoring naszego ośrodka, wszelkie remonty, podejmowane prace, naprawa i konserwacja pieca CO, zakup i montaż pieca CO w mieszkaniu ks. proboszcza, zakup i montaż szaf w salach parafialnych, opłaty związane z wizytacją i odbiorem technicznym elektryki, gazu, odgromówki, praca kominiarza, remont pokoi gościnnych na II piętrze budynku A, rozbudowa i modernizacja alarmu, konserwacja i inne wydatki związane z utrzymaniem naszego ośrodka parafialnego. Ten rok kończymy bez żadnego długu. Na pierwszym planie wielkich prac, które winniśmy wykonać w naszej parafii, jest konieczne docieplenie naszych budynków, otynkowanie ich i utwardzenie obejścia wokół kościoła. Na najbliższy czas zaplanowaliśmy do naszego kościoła stacje Drogi Krzyżowej z prawdziwego zdarzenia; zamówiliśmy je u zakopiańskiego rzeźbiarza. Obecne tymczasowe stacje są plastikowe. Dzięki temu, że jedna z rodzin naszej parafii zadeklarowała pokryć koszt trzech stacji, liczymy, że będą inne rodziny albo osoby, które zechcą ufundować same lub wspólnie z innymi pozostałe stacje. Koszt jednej stacji to 1800 zł. Na każdej stacji umieszczona będzie mała tabliczka z nazwiskiem ofiarodawcy. Serdecznie zachęcamy i prosimy o złożenie deklaracji u ks. proboszcza. Stacje Drogi Krzyżowej będą wykonane w okresie Wielkiego Postu. Wszystkim naszym drogim parafianom składamy serdeczne Bóg zapłać: za to, że jesteście z nami, za wszelką pomoc, życzliwość, serdeczność, za składane ofiary na potrzeby naszej parafii, a więc z racji roznoszenia opłatków, podczas kolędy, na tacę oraz indywidualnie w naszej kancelarii, dzięki czemu możemy podejmować niezbędne prace w celu upiększenia naszej świątyni.
Na odzew ze strony Parafian nie trzeba było długo czekać. W ciągu tygodnia zgłosili się chętni do ufundowania stacji Drogi Krzyżowej. Wykonał je Marian Glugla, rzeźbiarz z Zakopanego, który wcześnie wykonał rzeźby Patronów Parafii – św. Łukasza i św. Floriana. W Niedzielę Palmową 9 kwietnia po Mszy św. wieczornej o g. 19.00, przed rozpoczęciem parafialnej Drogi Krzyżowej ulicami naszej parafii, Ks. Proboszcz poświęcił stacje Drogi Krzyżowej, które zostały zawieszone w piątek 7 kwietnia. Trzy stacje Drogi Krzyżowej to dar Rodziny Skorupków, pozostałe stacje to Dar Rodzin: Bednarków, Błochów, Konciaków, Nadajczyków, Swaczynów, Wójciaków, Stefanii Górskiej, Urszuli Hibner z rodziną, Katarzyny Strzelczyk, Zofii Rek z synami oraz Rodzin należących do Kręgu Biblijnego. Wszystkim ofiarodawcom składamy serdeczne Bóg zapłać i życzymy, by Chrystus darzył Ich swoim błogosławieństwem.
Stacje Drogi Krzyżowej to niewielkie rzeźby, które były mało widoczne po zawieszeniu na ścianie, w związku z tym plastyk p. Marek Kurc zaprojektował ubogacenie stacji. Wykonaniem zajął się Zakład Stolarski p. Mariana Bednarka ze Rzgowa. Ponieważ na ufundowanie stacji Drogi Krzyżowej było więcej chętnych, ks. Proboszcz zamówił rzeźby św. Rity – Patronki od spraw beznadziejnych, którą ufundowała rodzina p. Samolejów oraz rzeźbę św. o. Pio (stygmatyka), która jest darem rodziców i dzieci Pierszwokomunijnych z 2017 r. Zamówione zostały również rzeźby św. Franciszka, którą ofiarowały Rodziny Mackiewiczów i Szewczyków oraz figura św. Antoniego, ufundowana przez rodzinę Darabaszów. Wszystkie cztery rzeźby zostały ustawione na czterech filarach wewnątrz kościoła. Podczas Uroczystości odpustowej ku czci św. Łukasza Ewangelisty 22 października 2017 r. Ks. Abp Senior Władysław Ziółek odprawił uroczystą Sumę i dokonał poświęcenia stacji Drogi Krzyżowej po renowacji oraz rzeźb św. Franciszka i św. Antoniego.